نقش داروساز در جامعه پزشکی

چکیده : داروخانه که یک واحد دارو - درمانی است همیشه باید زیر نظر دکتر داروساز فعالیت نماید و در غیاب داروساز نبایستی اقدام به ارائه داروبه بیمار نماید. بیمار باید مستقیما داروی خود را از دست دکتر داروساز بگیرد و وظیفه دارو ساز حکم می کند باراهنمائیهای لازم به بیمار و وجود احتمال تداخل دارو با غذا یا احتمال تداخل داروها را با هم برای بیمار شرح دهد. و با بررسی کامل نسخه هرگونه اشتباهی را که احتمالا ممکن است شده باشد برطرف نماید. علل مختلفی باع اشتباه در داروخانه می گردد از جمله :بدخطی پزشک و ناخوانا بودن نسخه، شلوغی داروخانه، کم تجربکی و عدم دقت نسخه پیچ و یا همرنگ بودن بسته بندی داروها، در اینجا حضور داروساز و رفع اشتباه میتواند بیمار را از عارضه ای جدید و یا حتی خطرناک برهاند . اگر داروساز وظیفه خود را بنحو احسن در داروخانه انجام دهد بسیاری از مشکلات دارودرمانی از جمله مصرف بی رویه دارو کاهش می یابد و درمان بهتر صورت می گیرد . بسیار اتفاق افتاده است که پزشک بعلت عدم اطلاع از فرمولاسیون دارو دستو نصف کردن داژه هائی را که محل اثرشان در روده می باشد داده است . اگر داروساز نیز بی دقتی کند ودارو را با همان دستور به بیمار دهد آیا درمان صورت می گیرد یا فقط مریض وقت و پولش را بهدر داده است ومقداری مواد شیمیایی هم ک مسلما عوارضی نیز بغیر از اثر اولیه دارند وارد بدن خود نموده است و یا اگر داروهای جویدنی، بلعیده شوند آیا بازهم موثر واقع می شوند بنابراین حضور مستمرداروساز در داروخانه هنگام نسخه پیچی و تحویل دارو به بیمار کاملا لازم و ضروری است و اگر داروساز این اجازه را بافراد غیرمسئول دیگر بدهد که در غیاب او به بیمار دارو تحوی ل دهند، درست شبیه این است که منشی پزشک د رغیا او طبابت کرده وکار پزشک را انجام دهد.به همین مناسبت درکشورهای دیگر اعلامیه هائی از سوی مدیریت امور داروئی منتشر شده که حاکی از قوانینی است که باید توسط شخص دکترداروساز رعایت شوند از جمله :-1 مسئول فنی و دستیار مسئول فنی باید کاملا متمایز از یکدیگر باشند .-2 اسم مسئول فنی داروخانه در بیرون و داخل داروخانه نوشته شده باشد . که اینها حکایت از ضرورت وجود داروساز در داروخانه دارد. علاوه بر رسیدگی در مسائل اثر داروها و عمل آنها، داروساز میتواند در آزمایشگاه هها و کارخانجات داروسازی به تحقیق و تفحص مشغول و تحقیقات گسترده ا انجام داده و تدابیر لازم را برای وضعیتهای جدید پیش بینی نماید. در گذشته بعلت سلطه و اقتدار کمپانی های چمد ملیتی برفروش و توزیع دارو، فرهنگ مصرف گرائی را در بین ملل جهان سوم ترویج می نمودند و داروساز را که باید همراه پزشک و در حقیقت شریک درمان باشد، از دور درمان وتحقیق خارج نموده، و او را وادار کردند که آنچه طبیب می نویسد (البته پزشک هم براساس خواسته آنها نسخه تجویز می کرد)بدون هیچگونه نظری د ر این رابطه، به مریض تحویل داده و هیچگونه اطلاع و توضیحی به بیمار ندهد. بعد از انقلاب اسلامی با اجرای طرح ژنریک و قطع دست این کمپانیها از نظام دارو-درمانی این کشور، داروساز میتواند از حق درمانی خود بهره ببرد و تنها کارش خاج نمودن دارو از قفسه و گذاشتن در روی نسخه نباشد .